Blog: Mijn leven na de autobiografie oktober/november
25/10/2022
Mijn autobiografie beslaat de eerste 52
jaar en 5 maanden van mijn leven. Dat gaat uiteraard gewoon verder. In
een maandelijkse blog zal ik jullie op de hoogte houden van hoe het
verhaal verder gaat wat de belangrijkste personen en onderwerpen in het
boek betreft die er na publicatie nog toe doen. Mocht je het boek nog
niet in huis hebben: onderaan dit blog vind je alle informatie over hoe
je eraan kunt komen. Het is natuurlijk wel zo handig wanneer je de
opmaat kent van wat ik in mijn maandelijkse blogs ga beschrijven.
Lees zeker ook de eerdere
blogberichten, als je dat nog niet hebt gedaan. Dit om de voortgang in
de blogs te begrijpen. Ik ga niet iedere maand herhalen wat vooraf is
geschreven.
Overlijden moeder
De aangifte erfbelasting heb ik deze
maand toch al afgehandeld. Als het goed is, ben ik net onder de grens
gebleven van het moeten betalen van erfbelasting. Ik wacht uiteraard
eerst het definitieve oordeel af voordat ik mij rijk reken. Bovendien
ligt er nu nog een aangifte inkomstenbelasting over 2021 te wachten.
Mijn moeder heeft jaren geen aangifte inkomstenbelasting hoeven te doen.
Ze ontving immers alleen AOW en een summier pensioentje van mijn vader.
Nu ze overleden is, gaat de belastingdienst moeilijk doen. Geeft niet
hoor jongens. Johan zal die ook nog wel netjes invullen voor 1 december.
Ik plan het zelfs dit weekend al te doen. Des te sneller kan ik mij
volledig aan mijn eigen werkzaamheden wijden. Want er is nogal wat
gaande. Zie hieronder.
Ik bedoel het natuurlijk niet
gemeen, maar ik profiteerde in september en oktober maximaal van de
vrijheid die ik nu heb. Ik heb veel gereisd, was dagen de hort op. Dat
durfde ik de laatste jaren echt niet te doen, want ieder moment kon
thuis de telefoon gaan. En mijn moeder raakte nogal snel in paniek als
ik niet direct opnam. De wetenschap dat de telefoon niet meer rinkelt
vanwege haar is een bevrijding.
Roemeense date
Werk/inkomen
Ik heb flink wat geschreven deze maand om
in de picture te komen als freelance journalist. Daarvoor reisde ik in
het eerste weekend van oktober naar Champlon, Belgische provincie
Luxemburg, diep in het zuiden van Wallonië. Verder publiceerde ik een
column over Orkun Kökcü en over mijn (helaas vergeefse) poging mij
kandidaat te stellen voor een appartement in Amersfoort. Ook dat was
weer een reis. Lees het eens na op Reporters Online.
Als het je bevalt wat je leest en je wilt dat laten blijken: een
donatie wordt altijd op prijs gesteld! Hoe klein ook. En ik interviewde
even buiten Antwerpen tevens nog eens een commerciële Meesteres onder
vier ogen voor de Massad. Al het werk gerelateerde gereis is nog niet
voorbij in oktober. Donderdag heb ik weer een sollicitatiegesprek in
Nederland en vandaag moet ik reageren op een tweede sollicitatie in
Nederland. Zou het toch lukken dit jaar een doorbraak te forceren?
BDSM
Met al dat gereis en geschrijf had
ik deze maand geen mogelijkheid een sessie te plannen bij mijn vaste
Meesteres. De Meesteres die ik interviewde deze maand bood uitkomst. Bij
haar kon ik mijn lang gekoesterde wens om eens voor langere tijd te
worden opgesloten, weg van de wereld, realiseren. Ik kon het niet laten
daar gebruik van te maken. Ik was er immers toch. Het was fun. Twee uur
opsluiting, een uur spel. Is die drang naar langer durende opsluiting
eindelijk ook bevredigd. Voorlopig fluctueert mijn agenda veel te veel
om aan een sessie op mijn vaste adres te kunnen denken. En wat als ik
een baan in Nederland weet te bemachtigen? En wat met de normale seks?
En wat met de financiën? Het zijn onzekere tijden op veel fronten. Ook
wat de SM betreft.