Blog: Mijn leven na de autobiografie, eind juni/juli 2022
28/06/2022
Mijn autobiografie beslaat de eerste 52
jaar en 5 maanden van mijn leven. Dat gaat uiteraard gewoon verder. In
een maandelijkse blog zal ik jullie op de hoogte houden van hoe het
verhaal verder gaat wat de belangrijkste personen en onderwerpen in het
boek betreft die er na publicatie nog toe doen. Mocht je het boek nog
niet in huis hebben: onderaan dit blog vind je alle informatie over hoe
je eraan kunt komen. Het is natuurlijk wel zo handig wanneer je de
opmaat kent van wat ik in mijn maandelijkse blogs ga beschrijven.
Overlijden moeder
De financiële en administratieve
afhandeling van het overlijden van mijn moeder is nu zo'n beetje
afgerond. Eigenlijk ging dat vrij vlot en (tot nu toe) zonder problemen.
Ik verwacht alleen nog de aangifte erfbelasting. Die moet binnen de
vier maanden na overlijden toekomen. Ik ben in de maand juni niet meer
naar Nederland of specifieker Rotterdam geweest. Ik had er niets te
zoeken en ik ben niet zo iemand die iedere week naar de graven van zijn
ouders gaar. Je zult ook goed moeten zoeken, want ze hebben geen van
beiden een grafsteen.
Het is bekend dat ik niet in God en
de hemel geloof. Mocht ik daar mis mee zitten, dan zit mijn moeder nu
vast van bovenaf te kijken wat ik allemaal doe. De eerste twee weken had
ik af en toe nog heel even de reflex dat zij het was als de telefoon
ging. Niet dus. De enigen die deze maand belden waren die stomme Indiërs
die zogenaamd voor Microsoft werken en je computer willen overnemen.
Wanneer worden die lui nu eens opgepakt? Als mijn moeder vanuit de hemel
zou kunnen bellen, zou ze het anderzijds zeker niet nalaten. De
telefoon was haar communicatielijn met de buitenwereld bij uitstek.
Roemeense date
Ik heb Roemeense date nog niet ingelicht
over de dood van mijn moeder. Ik was dat wel van plan, zodra ik als
consequentie daaruit een nieuwe stap in mijn leven zou zetten. Een
verhuizing, een ander carrièrepad. Het is mij niet gelukt om een van die
zaken die hoog op mijn to-do-lijstje staan in juni te realiseren. In juli is
Roemeense date jarig. Ik stuur haar uiteraard een elektronische
verjaardagskaart. Ik zal haar daarnaast toch ook maar even kort mailen
met een persoonlijke update. Kijken of ze reageert. Dat ze in elk geval
de kaart vlot bekijkt. Je leest het in het volgende blog.
Werk/inkomen
Ik heb het solliciteren opnieuw
opgepakt. Voorlopig zonder succes, allicht. Ik solliciteerde
voornamelijk in Nederland. Op één sollicitatie kreeg ik tenminste geen
standaardreactie waar je niets aan hebt. De motivatie luidde dat het om
journalistiek/tekstschrijven met een commerciële insteek ging en dat ik
daar geen ervaring in kon voorleggen. 'Het is een harde wereld en een
vak op zich.' Daardoor durfde men het niet aan met mijn kandidatuur
verder te gaan. Ik accepteerde de uitleg, want hij klopt. En zo is er
altijd wel iets. Dan kun je inbrengen dat je het kunt (aan)leren en dat
je heel gemotiveerd bent. Bla bla bla. Daardoor gaat men niet van
gedachten veranderen. En zo blijf ik zoeken.
Ik ben nu wel begonnen met het publiceren van mijn, daartoe geschikte, schrijfsels op andere journalistieke sites
dan die van mijzelf. Daar wil ik de komende maand meer werk van maken.
Ik heb nooit een koe een haas zien vangen, maar als er een spreekwoord
daarvoor bestaat ...
BDSM
De sessie met één uur opsluiting in juni
verliep iets meer provisorisch dan ik in gedachten had. De kooi in de
speelkamer waar we normaal verblijven, viel kleiner uit dan gedacht. Ik
kon er met geen mogelijkheid in zitten. Een uur staan, leek Meesteres en
mij te veel van het goede. Uiteindelijk improviseerde zij iets in een
andere speelkamer. Het uur spel was opnieuw harder dan de vorige keer,
maar ik overleefde het zonder problemen.
Voor de maand juli heb ik op het moment
van schrijven nog geen plannen. Af en toe gaan mijn gedachten weer
richting normale seks. De laatste keer moet ergens begin 2016 zijn
geweest. Het wordt tijd. Maar ik blijf huiverig om de stap te zetten.
Met één keer met iemand het bed induiken, schiet ik niets op. Het zou
op een vaste(re) basis moeten. Ik heb niemand op het oog die daartoe in
aanmerking kan komen en ook niet de financiën daarvoor. Of ik moet
stoppen met de SM. En ga ik die persoon in Antwerpen of Nederland
zoeken? Mijn stellingname de afgelopen jaren luidde altijd dat ik er
niet opnieuw aan moet beginnen voordat ik weet hoe mijn leven zich gaat
ontwikkelen qua werk, wonen, etc. Als ik daaraan vast blijf houden,
gebeurt voorlopig voor misschien wel lange tijd niets. Maar ik vind het
een verstandig uitgangspunt.