Ik kijk niet (koud kunstje)

17/11/2022

Zondag is de officiële opening van het WK in Qatar. Vele media hebben zich de afgelopen tijd in allerlei bochten gewrongen om te verklaren waarom ze wel verslag gaan doen. En hoe ze toch ook de niet zo beste reputatie van Qatar als gastland willen meenemen in hun berichtgeving. Hoe kijk ik ertegenaan als journalist en iemand die het Nederlandse voetbal redelijk op de voet volgt?

Om maar meteen mijn statement te maken: ik kijk niet. Nu is dat voor mij een koud kunstje om dat zo stoer te zeggen. Ik heb geen tv, dus er valt weinig te kijken. Wil ik het volgen, zal ik andere bronnen moeten gebruiken. De radioverslaggeving prijkt daarbij bovenaan.

Radio 1 zendt alleen de wedstrijden van Oranje integraal uit. Dat is voor mij ook voldoende. Ik zit niet te wachten op een rechtstreeks verslag van bijvoorbeeld Marokko - Kroatië of Kameroen - Servië. De Rode Duivels? Die volg ik met een schuin oog. Sorry België! Hoe Messi en Ronaldo gaan presteren, lees ik wel bij gelegenheid op internet. Zeg nu zelf: die groepswedstrijden zijn toch alleen maar interessant voor de fans van de betreffende landen. Het echte werk begint daarna pas.

Oké, ik kijk niet. Ik luister voorlopig maar drie wedstrijden en daarna zie ik het wel. Moet ik sowieso dat hele WK niet boycotten? Dat Qatar het nooit zou moeten hebben mogen organiseren, staat buiten kijf. Dat er veel menselijk leed aan te pas is gekomen (lees: dode bouwvakkers, over de juiste aantallen lopen de meningen uiteen), is een feit. Qatar is niet de beste leerling van de klas qua naleving mensenrechten en emancipatie. Allemaal waar.

Helaas is Qatar niet het eerste omstreden land waarin een groot mondiaal evenement plaatsvindt. Hadden de Olympische Winterspelen in Ruslaind in 2014 mogen plaatsvinden? De Olympische Spelen in China in 2008? En dan heb ik het nog niet eens over de toernooien van kleinere sporten die vaak ook in landen worden gehouden waarop het nodige valt aan te merken. Wie helemaal zonder zonde is, werpe de eerste steen.

Natuurlijk, Qatar springt er nu bovenuit en nogmaals: het had het evenement nooit toegewezen moeten krijgen. Dat is wel gebeurd waardoor de FIFA nu met de gebakken voetbal peren zit. Een onbevangen voetbalfeest gaat het niet worden. Daarvoor ligt het toernooi veel te veel onder een vergrootglas. Laten we dat vergrootglas tijdens het toernooi vooral ook goed gebruiken. Veel media zeggen dat ze naast het voetbal ook aandacht gaan besteden aan de situatie van arbeiders, de lgbt-gemeenschap, vrouwen in Qatar. Vooral doen! En doe dat ook de komende jaren, wanneer het WK-circus allang weer voorbij en vergeten is. Het is dat Qatar niet naast de deur ligt en ik nog moet zien of ik daar met mijn fysieke beperking uit de voeten zou kunnen. Anders ging ik er na het WK zeker zelf wel een keer poolshoogte nemen.

Voor nu geldt wat mij betreft: het is wat het is. Volg het voetbal met mate en alleen die wedstrijden en die landen die je echt interesseren. Houd in je achterhoofd waar het zich afspeelt en wat daaraan vooraf is gegaan. Het is snel genoeg kerst en dus weer voorbij.