Het gevoel voor ritme bij vogels vertelt veel over hoe mensen spreken en bewegen

24/08/2021

Spreken en bewegen zijn neurologisch ingewikkelde processen die bij veel mensen verkeerd lopen. Zij stotteren dan bijvoorbeeld of ontwikkelen op latere leeftijd de ziekte van Parkinson. Om te begrijpen hoe de neurologische processen inzake spreken en bewegen precies werken, blijkt het nuttig om het gevoel voor ritme bij vogels te bestuderen. Vooral dat van zebravinken.

Biologen en psychologen van Tufts University bestudeerden het gevoel voor ritme bij zebravinken aan de hand van muziek. Zebravinken herkennen muziek dankzij de ritmische patronen, ook al wordt deze in verschillende snelheden gedraaid, zo blijkt. Wat heeft dit nu met de mens te maken?

Het neurologisch niet goed kunnen vatten en inspelen op veranderingen in ritme is een belangrijke oorzaak bij veel spraakproblemen die op vroege leeftijd ontstaan. Denk aan stotteren, dyslexie en andere beperkingen inzake taalgebruik. Het proces om een ritme neurologisch te verwerken, vraagt bij de mens een coördinatie tussen delen van de hersenen die geluid ontwaren en delen die bewegingen controleren. Met andere woorden: de ziekte van Parkinson en spraakproblemen zouden dezelfde neurologische oorsprong kunnen hebben. Wanneer een Parkinson patiënt een muzikaal ritme hoort, gaat hij bijvoorbeeld soms natuurlijker bewegen.

Niet alleen zebravinken kunnen ons veel vertellen over het verband tussen ritme, spraak en beweging bij mensen. Ook papegaaien, raven en kaketoes beschikken over een hersenstructuur die veel op die van de mens lijkt voor wat het ontwaren en interpreteren van ritme betreft.