Column: persoonlijk contact is snellere weg naar inclusie

03/12/2021
 
Het is vandaag de Internationale Dag voor Mensen met een Beperking. In de media, bij politici staat de doelgroep extra in de schijnwerpers. De verhalen over waartoe mensen met een beperking nog in staat zijn, of andersom: tegen welke problemen ze aanlopen, stapelen zich over elkaar heen. Maar wat is het resultaat van al die aandacht op 4 december, 25 februari of 30 augustus? Dan is er voor de doelgroep nog steeds te weinig veranderd om te spreken van echte inclusie.
 
Extra aandacht voor de problemen, of zo je wilt uitdagingen die mensen met een beperking ervaren, is natuurlijk altijd welkom. Begrijp mij niet verkeerd. Hoe meer mensen hun beleving over de doelgroep ten goede bijstellen hoe beter. Maar, het gaat niet alleen over beeldvorming. Wat daarnaast vooral nodig is, is concrete actie om echte inclusie te realiseren. Op zoveel punten: toegankelijkheid, de arbeidsmarkt, meedoen in het maatschappelijk leven, relaties en seksualiteit. Daarbij moet niet alleen naar de doelgroep als geheel worden gekeken, maar vooral ook naar ieder afzonderlijk individu.
 
Iedere handicap is uniek in die zin dat ieder persoon met een beperking problemen dan wel uitdagingen ondervindt die voor hem of haar specifiek zijn. Iedere rolstoelgebruiker stuit op problemen als er geen hellingbaan is om een gebouw met trappen binnen te komen. Dat is universeel. Daarnaast heeft iedere rolstoelgebruiker specifieke problemen te tackelen. De een zal nog wel een goede handfunctie hebben, de ander een mindere handfunctie of misschien helemaal geen handfunctie. De ene blinde zal geholpen zijn met een blindengeleidehond, de ander wil er juist niet aan.
 
Inclusie van personen met een beperking vraagt dus niet alleen een brede maatschappelijke visie op inclusie met aandacht en actie op het gebied van toegankelijkheid, werk etc. Het is ook noodzakelijk ieder mens met een beperking apart in ogenschouw te nemen en voor hem/haar de voorwaarden binnen de bestaande mogelijkheden te creëren om zo volwaardig mogelijk mee te doen.
 
Op zo'n dag als vandaag is het van belang niet alleen te kijken naar wat de doelgroep in zijn geheel nodig heeft aan de hand van enkele verhalen die tot ons komen. Iedere persoon met een beperking kan je vertellen over de (on)toegankelijkheid van gebouwen en het openbaar vervoer, over drempels tot de arbeidsmarkt. Wanneer een niet-gehandicapte het leest/hoort, denkt hij/zij hopelijk 'Wat erg, daar moet de politiek iets aan doen'. En gaat weer over tot de orde van de dag. Terwijl hij/zij zelf concreet iets kan doen. Zoek een persoon met beperking in je omgeving op, maak contact en informeer hoe die persoon in het leven staat. Wat zijn of haar wensen zijn. Daar kun je vast een bijdrage aan leveren. Op die manier help je inclusie te realiseren. Want, als het alleen van de beleidsmakers afhangt, zijn er vrees ik nog veel edities van de Internationale Dag voor Mensen met Beperking nodig.