Blog: eerst de kip of eerst het ei?
Zoals bekend, ben ik dit jaar begonnen aan een opleiding tot allround counselor. Ook voor het onderdeel stresscounseling slaagde ik afgelopen weekend met vlag en wimpel. Hoe nu verder met promotie en het vinden van cliënten? Dat is een kip of ei vraagstuk.
Concreet gaat het om de vraag waar ik het eerst mijn aandacht op richt
na voltooiing van de studie: zorg ik eerst voor een gedegen promotieportfolio
(website, flyers) of ga ik eerst bij zoveel mogelijk organisaties al laten
weten wat mijn intenties zijn wat counseling voor mensen met beperking betreft en peilen of zij er iets in zien daaraan mee te
werken? Bijvoorbeeld via het doorverwijzen van cliënten of het beschikbaar stellen van een werkplek.
Normaal gesproken, zeg je eerst marktonderzoek doen. Dus organisaties
benaderen, je plannen uitleggen. Als er voldoende positieve respons is, ga je daarna
verder. Andersom redeneren, gaat echter net zo goed op: zorg eerst dat je kunt
laten zien wat je te bieden hebt. Alleen mondeling vertellen wat je van plan
bent, sorteert onvoldoende effect. Mensen onthouden niet alles, vatten niet
altijd direct de kern van je verhaal. Ze moeten dus kunnen terugvallen op iets:
een website, een flyer. Voluit werken aan kip en ei tegelijkertijd, dat gaat
niet.
Het coronavirus maakt het kip of ei vraagstuk gek genoeg een stuk
gemakkelijker op te lossen. Face-to-face gesprekken zitten er voorlopig niet
in. Net zomin als persoonlijk langsgaan. Ik kan niet eens de grens over.
Contact leggen met organisaties, zal dus voorlopig nog online moeten. Mijn
eigen beperking brengt met zich mee dat ik me niet op mijn gemak voel bij
technologische oplossingen als videobellen.
Om dat ongemak voorlopig even uit te stellen, ga ik mij eerst op een website
richten. Als ik de eerste week van mei mijn laatste examen heb gedaan, zou die
dan al een eind op papier kunnen staan en kan ik hem daarna online bouwen.
Hopelijk is het vanaf halverwege/eind mei wel mogelijk om afspraken te maken
voor persoonlijke gesprekken bij organisaties en kan ik ook dat oppakken.
Wie toevallig werkt bij een
organisatie voor mensen met een beperking en
nu al met mij wil brainstormen over de mogelijkheden/wensen van
counseling voor
de cliënten, kan mij altijd vrijblijvend benaderen via de mail.
Uiteindelijk is ook het universele kip of ei vraagstuk nog steeds niet
bevredigend opgelost. Ik werk derhalve
aan zowel kip als ei, zij het elk in een eigen tempo.